Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Γ΄ Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΡΑΚΟΒΙΑ (α΄μέρος)





Η Κρακοβία είναι από τις παλιότερες πόλεις της Πολωνίας (7ος αιών) και δεύτερη σε μέγεθος πόλη της χώρας.
Η πολύπαθη αυτή πόλη ήταν η πρωτεύουσα της Πολωνίας από το 1038-1569 και μετά μέχρι το 1596, της ενωμένης Πολωνίας-Εσθονίας.


Μετά τον δεύτερο και τρίτο διαμελισμό η Πολωνία παύει να υφίσταται σαν έθνος μέχρι το 1807, οπότε  ο Ναπολέων, αποσπώντας εδάφη από την Πρωσία,  δημιουργεί το βραχύβιο Δουκάτο της Κρακοβίας το οποίο από το 1815-1846, μετά το συνέδριο της Βιέννης ,ονομάστηκε από τις 3 μεγάλες δυνάμεις της εποχής Πρωσία, Ρωσία και Αυστρία Ελεύθερη πόλη της Κρακοβίας.  
Αυτή απέκτησε μια σχετική αυτονομία και έγινε έτσι το κέντρο της αντίδρασης στους κατακτητές. Μετά από 3 αποτυχημένες εξεγέρσεις, το 1846 η Αυστρία την προσάρτησε στα εδάφη της ως το Μεγάλο Δουκάτο της Κρακοβίας μέχρι το 1918, όταν  η χώρα ξαναπέκτησε πλέον υπόσταση,  
Με την κατάληψη της όμως από τους Γερμανούς, από το 1939 έως τις αρχές του 1945, η Κρακοβία ενσωματώθηκε στο Γενικό Κυβερνείο , μια ξεχωριστή διοικητική περιφέρεια του Τρίτου Ράιχ, με "Γενικό Κυβερνήτη" τον Γερμανό  Χανς Φρανκ . O Φράνκ εκτελέστηκε μετά τον πόλεμο ως εγκληματίας πολέμου. Οι Πολωνοί και οι Εβραίοι θεωρήθηκαν από τους Ναζί ουσιαστικά  ως "υπάνθρωποι". Το σχέδιο του Χίτλερ είχε διπλό στόχο.
Την εξολόθρευση των Εβραίων, πρώτα της Πολωνίας και στη συνέχεια όλων των κατακτημένων  και προσαρτημένων  περιοχών και την άντληση εργατικού δυναμικού από την "αποθήκη εργατικών χειρών", όπως θεωρούσε την κατακτημένη Πολωνία. Όταν αυτοί οι δύο στόχοι θα είχαν επιτευχθεί, στην περιοχή του Γενικού Κυβερνείου θα είχαν  παραμείνει μόνον κάτοικοι γερμανικής καταγωγής, ώστε, τελικά, το Γενικό Κυβερνείο θα αποτελούσε  επαρχία του Ράιχ. Χαρακτηριστικά, ο Χίτλερ είχε αναφέρει ότι "Το Γενικό Κυβερνείο πρέπει, σε διάστημα 15 - 20 ετών, να γίνει τόσο Γερμανικό, όσο και η Ρηνανία ".
Ολόκληρη η παλιά πόλη της Κρακοβίας ,το κάστρο της Wawel και ο καθεδρικός ναός της, έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO ως μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Το 2000 ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης και θεωρείται από τις ωραιότερες πόλεις της, λόγω των αρχιτεκτονικών κτηρίων και μνημείων της με γοτθικές, αναγεννησιακές και μπαρόκ  επιδράσεις.



Η επίσκεψη στην παλιά πόλη αρχίζει από το barbican το οποίο είναι ένα οχυρωμένο φυλάκιο ή πύλη, υπόλειμμα της παλιάς οχύρωσης της πόλης.


Προηγουμένως απέξω από το barbican έχουμε δει το μνημείο για την μάχη του Grunwald το 1410, με τον έφιππο βασιλιά της Πολωνίας Władysław Jagiełło, πλαισιωμένο με τον ξάδερφο του Λιθουανό πρίγκιπα Vytautas και στρατιώτες ,όταν νίκησαν σε αυτή την μάχη τους Τεύτονες ιππότες.
Το μνημείο είναι ακριβές αντίγραφο του 1976 γιατί το αρχικό το κατέστρεψαν, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Γερμανοί στον πόλεμο.





Το barbican ενώνονταν με μια μακριά γέφυρα πάνω από την τάφρο της πόλης, με την πύλη του γοτθικού πύργου St. Florian του 14ου αιώνα.
Η πύλη αυτή οδηγεί στην βασιλική οδό η οποία  καταλήγει στην κεντρική πλατεία της πόλης  το Rynek. Στο βάθος του δρόμου φαίνεται ο πύργος του καθεδρικού ναού.



Η τεράστια αυτή τετράγωνη κεντρική  εμπορική πλατεία είναι από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης καθώς η κάθε πλευρά της είναι 200 μέτρα.
Η πλατεία από το 1257 που σχεδιάστηκε, έχει γνωρίσει από στέψεις βασιλέων, δημόσιες εκτελέσεις , εξεγέρσεις, όπως το 1794, μέχρι ναζιστική εκδήλωση με την παρουσία του Χίτλερ όταν και ονομάστηκε πλατεία Αδόλφου Χίτλερ!


Πολλές εκδηλώσεις, φεστιβάλ, συναυλίες κτλ  γίνονται σε αυτήν. Την μέρα που την επισκεφτήκαμε υπήρχε πλήθος κόσμου με αθλητική ενδυμασία που έκανε γυμναστικές ασκήσεις μάλλον σαν προετοιμασία για αγώνα δρόμου.   



Στο μέσο της πλατείας υπάρχει ένα τεράστιο κτήριο του 14ου αιώνα, το Sukiennice, που σημαίνει αίθουσα υφασμάτων και στην ουσία αποτελεί το πρώτο Mall στον κόσμο! Σήμερα είναι  γεμάτο με καταστηματάκια που πωλούν κεχριμπάρι, δαντέλες, ξυλόγλυπτα και διάφορα τουριστικά είδη.



Στην πλατεία δημοφιλές και εύκολα αναγνωρίσιμο σημείο συνάντησης αλλά και σκαρφαλώματος των παιδιών είναι  το άγαλμα του ποιητή και εθνικού ήρωα Adam Mickiewicz (1798-1855), αντίγραφο και αυτό του 1955, γιατί το γνήσιο του 1898 το κατέστρεψαν οι Γερμανοί στον πόλεμο στην προσπάθεια τους να εξαλείψουν την εθνική μνήμη των Πολωνών.



Ένα άλλο εξίσου αγαπητό στους κατοίκους άγαλμα στην πλατεία, είναι ο  Έρως Δεσμώτης (Eros Bendato) ένα τεράστιο κεφάλι κενό μέσα, έργο του Igor Mitoraj
Το άγαλμα βρίσκεται μπροστά στον 70 μέτρων ύψους πύργο του Δημαρχείου, το μοναδικό υπόλειμμα του Δημαρχείου που υπήρχε εκεί τον 14ο αιώνα.




 H μικρή πέτρινη χιλιόχρονη εκκλησία του Αγίου  Adalbert  ή του Αγίου  Wojciech ήταν ο τόπος λατρείας των εμπόρων που ταξίδευαν εκεί από όλη την Ευρώπη.
Στην εκ διαμέτρου αντίθετη από την εκκλησία γωνία της πλατείας έχει τοποθετηθεί, προφανώς πρόσφατα (γιατί δεν υπάρχει στην από τον αέρα φωτογραφία του Rynec)  ένα σιντριβάνι.






Η γοτθική εκκλησία της Αναλήψεως της Παναγίας ή Βασιλική Μαριάτσι δεσπόζει στην άκρη της πλατείας με τα 81 μέτρα ύψος που έχει ο ψηλότερος πύργος της και τα 69μ ο κοντύτερος και αποτελεί, με τις ανακατασκευές και προσθήκες της από τον 13ο αιώνα μέχρι τον 19ο, ένα εξαιρετικό δείγμα των διάφορων καλλιτεχνικών ρευμάτων αυτών των εποχών.





Το εσωτερικό της είναι πλούσια διακοσμημένο, αλλά κυρίως είναι γνωστή για το πεντάπτυχο του Veit Stoss ,13μ ύψους και 11μ πλάτους, που κατασκευάστηκε από το 1477  έως το 1489 . Είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο του είδους του από τον μεσαίωνα. Ανοίγει καθημερινά για 6 ώρες. Οι Γερμανοί το έκλεψαν στον πόλεμο και επεστράφη το 1946 στην Πολωνία.


Κάθε ώρα, από τον 14ο αιώνα, ένας σαλπιγκτής σαλπίζει  το σινιάλο  Hejnał mariacki που διακόπτεται απότομα, σε ανάμνηση του σαλπιγκτή που σκοτώθηκε τον 13ο αιώνα όταν σήμανε συναγερμό στην πόλη για να ειδοποιήσει τους κατοίκους ότι  εισέβαλαν οι Μογγόλοι.




Στη πλατεία πίσω από την εκκλησία, που στην από αέρος φωτογραφία είναι παρκαρισμένα αυτοκίνητα, υπήρχε γιορτή με τραγούδια και είχαν στήσει αρκετά και διαφορετικά περίπτερα, από ενός σιδερά, μέχρι άλλα με γλυκά, παιχνίδια και φαγητά, κυρίως λουκάνικα αλλά και κότσι!, ενώ ενδιάμεσα είχε  πάγκους με τραπέζια όπου μπορούσες να καθίσεις να τα φας!
Λόγω του μεσημεριάτικου ήλιου προτιμήσαμε να κάτσουμε μέσα σε ένα κεντράκι στην μια πλευρά της πλατείας απόφαση η οποία αποδείχτηκε σοφή! Μετά μια ώρα άρχισε μια 10λεπτη γερή νεροποντή οπότε όλο το πλήθος άρχισε να τρέχει σε σκεπασμένα μέρη με τα λουκάνικα και τα κότσια στο χέρι!

1 σχόλιο:

  1. H περιγραφή σου είναι εξαιρετική! Την είχα επισκευτεί πριν 2 χρόνια αλλά χωρίς να έχω οδηγό μάζί μου οπότε δεν ήξερα την ιστορία αυτών που έβλέπα. Περιμένω την συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή