Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ,Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ ΣΕ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ




Δεν τρέφω κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στις στρατιωτικές παρελάσεις, που από παιδί  έχω να παρακολουθήσω, αλλά τα πλήθη που συρρέουν να τις δουν  στις 2 εθνικές επετείους φαίνεται πως τις απολαμβάνουν, γιατί με αυτές έρχονται στην μνήμη τους ένδοξες στιγμές του έθνους και τους δημιουργείται η ψευδαίσθηση ισχύος της χώρας σε πιθανή επίθεση από εχθρούς .
Για τον λόγο αυτό μέχρι χθες ,οι στρατιωτικές παρελάσεις είχαν μείνει στο απυρόβλητο, από όσους αντίθετα έχουν χαρακτηρίζει τις μαθητικές  σαν   ένα έθιμο με σαφή μιλιταριστικό χαρακτήρα που καθιερώθηκε από το φιλοφασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου,,, και .. συνάδουν με την αισθητική και την κουλτούρα ολοκληρωτικών καθεστώτων ...
Μπορεί πράγματι οι μαθητικές  παρελάσεις  να είχαν  στην έναρξη τους, την εποχή ιδίως της ΕΟΝ, αυτό τον χαρακτήρα, αλλά όσες έχω πετύχει κατά τύχη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι συμβάλλουν στο να δώσουν  χαρά και περηφάνια  στις μαμάδες και τους μπαμπάδες που με το βίντεο και την φωτογραφική μηχανή στο χέρι,  βλέπουν δακρύζοντας με καμάρι τα βλαστάρια τους να παρελαύνουν  ενώ τα σχολιαρόπουλα βρίσκουν την ευκαιρία να φλερτάρουν και να κάνουν πλάκα .
Η χθεσινή όμως μέρα με όσα επεισόδια έγιναν σε όλη την Ελλάδα, τις αποδοκιμασίες του Προέδρου της Δημοκρατίας και την ακύρωση της παρέλασης, ήταν η ταφόπλακα των παραπάνω και το τέλος μιας εποχής.
Τα κόμματα της Αριστεράς επιδοκιμάζοντας τα επεισόδια,παρά την σημερινή προσπάθεια να συμμαζέψουν τα πράγματα,  θυμήθηκαν τα χρόνια της εθνικής Αντίστασης  και του ΕΑΜ, βρίσκοντας και ένα απρόβλεπτο σύμμαχο, τον ακροδεξιό μητροπολίτη Πειραιώς που από καιρό έχει ταχθεί κατά της διεθνούς λαίλαπας του διεθνούς  Σιωνισμού του κεφαλαίου, και της εξάρτησης!
Θα ήθελα να δω τον ίδιο τι θα λέει  όταν στην επόμενη θρησκευτική τελετή που θα παρίστανται επίσημοι, θα γίνουν τα ίδια, τώρα που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.
Η κοινωνική αποδόμηση που έχει συντελεστεί στην κοινωνία μας το τελευταίο διάστημα, κατάργησε τις κοινωνικές συμβάσεις που ίσχυαν μέχρι τώρα και οι διάφορες δυναμικές ομάδες σε κάθε ευκαιρία θα προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη τους  με κάθε τρόπο όπως έκαναν στις χθεσινές παρελάσεις.
Πράγμα αρκετά εύκολο σε ένα λαό ζαλισμένο από τις σφαλιάρες που έχει φάει, ξεζουμισμένο οικονομικά, ακόμα χειρότερα άνεργο ή απολυμένο και ακόμα πολύ χειρότερα χωρίς να βλέπει από πουθενά κάποια ελπίδα βελτίωσης της ζωής του.
Και όλα αυτά με μια κυβέρνηση που άγεται και φέρεται από τις καταστάσεις, με μια δημόσια διοίκηση ανίκανη και εχθρική ,που αντιδρά στις περικοπές των κεκτημένων της κάνοντας όταν δεν απεργεί επισήμως στην ουσία λευκή απεργία, με μια δικαιοσύνη να απεργεί και ουσιαστικά να υπάρχει αρνησιδικία, με υπουργούς που κοιτάνε οι περισσότεροι την προσωπική τους διάσωση και με βουλευτές  που δεν τολμάνε να πάνε ούτε στο καφενείο του τόπου τους και βλέπουν με τρόμο τα νομοσχέδια που έρχονται για ψήφιση στην Βουλή.
Στον αντίποδα  μια αξιωματική αντιπολίτευση εξ ίσου αναποτελεσματική , που δεν αρθρώνει κάποια αξιόπιστη εναλλακτική λύση για την έξοδο από το αδιέξοδο, αερολογώντας στο εσωτερικό και δεχόμενη την απαξίωση των ομοϊδεατών της στο εξωτερικό .
Η δε διασπασμένη και αλληλομισούμενη αριστερά ζώντας στον δικό της φανταστικό κόσμο αυτό που έχει να προτείνει είναι είτε να διαγράψουμε μόνοι μας το χρέος  είτε να το πληρώσει η πλουτοκρατία!
Ο μόνος που πιάνει αρκετές φορές την περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι ο, Όπου φυσάει ο Άνεμος, αρχηγός του ΛΑΟΣ Καρατζαφύρερ, που μερικές φορές  κάνει μερικές σωστές παρατηρήσεις άσχετα αν  αυτές έρχονται  σε πλήρη αντίθεση με άλλες που είχε κάνει πριν 1-2 μήνες!
Ενώ υπάρχει σήμερα τεράστια  απαξίωση του κυβερνώντος κόμματος , που σύμφωνα με την ΚΑΠΑ RESEARCH δεν συγκεντρώνει ούτε το 15% των ψηφοφόρων, το 55% θέλει κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων(προφανώς τουλάχιστον των 2 μεγάλων)  ενώ μόνο  το 37% θέλει  εκλογές!
Τα 3 δε πιο κατάλληλα  πρόσωπα για κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας" κατά σειράν είναι  ο Λουκάς  Παπαδήμος (9,2),ο  Αντώνης Σαμαράς (9) και Γιώργος Παπανδρέου (7,8)
Από την άλλη μεριά στην ερώτηση πως αξιολογούν την Απόφαση της Συνόδου Κορυφής για το "κούρεμα", το 59% την κρίνει αρνητικά ή μάλλον αρνητικά αλλά μόνο το 19,5% θα επιθυμούσε να γυρίσουμε στην δραχμή!
Το 54% θα ήθελε να γίνει δημοψήφισμα για την σύμβαση και το 45,5%, αν γινόταν αυτό, θα την καταψήφιζε,  αλλά αν έρθει στην Βουλή το 75% θέλει να επικυρωθεί η δανειακή σύμβαση με πλειοψηφία 180 βουλευτών!
Ο παραλογισμός δε αυτών που θεωρούν αρνητικά την απόφαση της Συνόδου και θα την καταψήφιζαν σε ένα δημοψήφισμα, είναι ότι η αναπόφευκτη τότε χρεοκοπία  θα οδηγούσε σχεδόν βέβαια πλέον πίσω στην δραχμή που όμως το 80% δεν την θέλει!
Βέβαια υπάρχει και ο άλλος παραλογισμός ορισμένων υπερπατριωτών που βλέπουν εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στους δανειστές μας και μιλάνε για Ράιχ  για προδότες και Γουδή (παλιά κατάρα της φυλής μας όσοι δεν συμφωνούν με τις απόψεις μας  να είναι προδότες!).
Κατ αρχάς όταν προσχωρείς σε μια συμμαχία, ένωση ,ομοσπονδία κτλ εκ των πραγμάτων εκχωρείς ορισμένα από τα δικαιώματα σου ώστε να είναι κοινά σε όλους.
Ένα απλό παράδειγμα είναι ότι το κοινοτικό Δίκαιο υπερισχύει του εθνικού.
Όταν λοιπόν αναγκάζεσαι να πάρεις δάνεια, ενώ ταυτόχρονα οι δανειστές σου χαρίζουν 100 δις ευρώ, καλό θα ήταν να μας τα έδιναν χωρίς κανένα έλεγχο τι θα τα κάνουμε ,αλλά δυστυχώς και αυτοί γνωρίζουν ότι ένα σωρό λεφτά που έχουμε πάρει τόσα χρόνια τα έχουν ρουφήξει διάφορες μυστηριώδεις μαύρες τρύπες του ελληνικού δημοσίου.
Είναι βέβαια λογικό  να είναι κατά οποιουδήποτε ελέγχου οι διάφοροι ρουσφετολόγοι   
που βόλευαν τα "δικά μας παιδιά" σε αργομισθίες, οι κρατικοί συνδικαλιστές που απεργούν αλλά πληρώνονται και τις μέρες που απεργούν, και οι διάφοροι "επιχειρηματίες" που ενώ κλείνουν οι επιχειρήσεις τους αυτοί βγάζουν τα λεφτά τους έξω ελπίζοντας στην χρεοκοπία της χώρας, αλλά και οι τραπεζίτες που με το κούρεμα μειώνονται τα κεφάλαια της τράπεζας τους .
Θα μου πείτε καλές οι διαπιστώσεις αλλά τελικά τι μπορούμε να κάνουμε;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι με την οξύτητα που έχουν πάρει τα πράγματα δεν μένει τίποτα άλλο από την προσφυγή στις κάλπες.
Για να είμαι  ειλικρινής δεν πιστεύω ότι η όποια κυβέρνηση προκύψει θα μπορέσει να κάνει τίποτα διαφορετικό από την παρούσα, αλλά τουλάχιστο τότε θα έχει γίνει πλέον συνείδηση στον κόσμο πως η εποχή με τις παχιές αγελάδες έχει προ πολλού τελειώσει και πως αν θέλουμε να την ξαναζήσουμε θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρά, έντιμα και παραγωγικά και ταυτόχρονα να αναπτύξουμε την  φαντασία  και την ευρηματικότητα μας ώστε σαν εκείνο τον παλιό μας πρόγονο τον Οδυσσέα να ξεφύγουμε από την Σκύλλα και την Χάρυβδη της ύφεσης  , κλείνοντας ταυτόχρονα  τα αυτιά μας στις Σειρήνες της κουτοπονηριάς, της αρπαχτής και της λαμογιάς  και όταν θα έχει λήξει όπως σε αυτόν η δεκαετής τιμωρία από τους θεούς (γράφε δανειστές), θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην Ιθάκη μας και να βρούμε ξανά την Πηνελόπη μας, δηλαδή το επίπεδο ζωής που χάσαμε.
  

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ





Αντί να γράψω τίποτα τετριμμένα για την επέτειο του ΟΧΙ στην εποχή που επικρατεί το ΝΑΙ, προτίμησα να σας μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από την  τελευταία επιφυλλίδα  του Γιάννη Ξανθούλη το όποιο αναφέρεται, όπως λέει στην   πιο εκπτωτική εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου που θυμάμαι...
Με την γνήσια σουρεαλιστική και καυστική γραφή του είναι αυθεντικός παρατηρητής του συνήθους περίγυρου στους δρόμους της πόλης
ΜΕΤΑ απορώ για τους συνοδοιπόρους μου στα πεζοδρόμια του αθηναϊκού κέντρου. Κάτι κακοβαμμένες ξανθές, κάποιοι κοιλαράδες με τη χυδαιότητα να κρέμεται στη μάπα τους, κάποιοι άλλοι σαν κακέκτυπα του Μπέκαμ και άλλων μεγάλων σταρ του «λάιφ στάιλ», άλλοι «καλωδιωμένοι» να αγωνίζονται να βρουν την «περίπου» σωστή λέξη ανάμεσα σε είκοσι «μαλάκα» σε μία μόνο πρόταση. 
Βέβαια έχει και αυτός το ίδιο πρόβλημα με όλους μας, αλλά δίνει μόνος του την αναπάντεχη απάντηση !
αναρωτιέμαι αν μου έθεταν το ερώτημα να ψηφίσω σε υποτιθέμενες εκλογές κάποιο κόμμα ή πρόσωπο, τι θα έπραττα.
Τον Τζένγκις Χαν
Από κει και πέρα η αχαλίνωτη φαντασία του και η σατυρική πένα του  οργιάζει!
Η ιστορία -όταν δεν μας βολεύει- κάτι τέτοιους ζωηρούς τύπους τούς βγάζει ΤΕΡΑΤΑ. Μπορεί και λόγω ενδυμασίας. Δηλαδή, ο Τζένγκις ΑΝ φορούσε «σικλαμέν» γραβάτα (ποιος βλάξ κακόγουστος έφερε στη μόδα τις σατέν κιλοτί γραβάτες και στραβωνόμαστε κάθε βράδυ στα πρόσχαρα δελτία ειδήσεων κ.λπ...) θα ήταν μια συζητήσιμη περίπτωση; 

 Σε φαντάζομαι με το τσεκούρι να ανοίγεις κεφάλια πεφωτισμένων ηγετίσκων για να δεις τι κρύβουν μέσα εκτός από καλαμποκάλευρο ληγμένο.

Σε φαντάζομαι να κουρεύεις με την ψιλή ΟΛΟ το παπαδαριό και να το βάζεις να κάνει κάτι πιο χρήσιμο από... ευχολόγια για το μακάριο παρκάρισμα της ψυχής μας. 

Επίσης ξέρω εκ των προτέρων, κύριε Τζένγκις, πως θα αποκεφάλιζες ΟΣΟΥΣ συνδικαλιστές -λέω τώρα- χρησιμοποιούσαν ακαζού βαφή μαλλιών. Γιατί στον καιρό σου οι βαφές ήταν μόνο για τα κιλίμια και κανένα γιορταστικό ρουχαλάκι. Ποιος να τολμήσει να πασαλειφτεί με καραμπογιά για να δείξει τζόβενο.


Αν θέλετε βέβαια να διαβάσετε κάτι ποιό ουσιαστικό για την επέτειο, μπορείτε να διαβάσετε δύο  παλιότερα μου ποστ που  αναφέρονται στον πατέρα μου, το μεν πρώτο για το τι έκανε στις 28 Οκτωβρίου 1940 και γιατί Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ!

Το δε δεύτερο είναι ένα ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΑ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ και είναι  από αυτά που  έχω γράψει μετά από πολύ ψάξιμο, αλλά όταν έφτασα στο τελειωτικό  κείμενο αισθάνθηκα την ικανοποίηση ότι εκπλήρωσα ένα χρέος προς τον πατέρα μου που δεν το είχα κάνει όσο ζούσε.

Επίσης έχω γράψει και ένα ιστορικό χρονικό, βασισμένο στον τύπο της εποχής, για τα

Υπάρχει τέλος  ένα   απολαυστικό κείμενο της  Έλενα Ακρίτα με θέμα:
ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ που ήδη από μόνο του το βλέπω στο πλάι να έχει ήδη βρει την θέση του στις πιο δημοφιλείς αναρτήσεις του μήνα.


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

8 ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ




Παρά τις δυσάρεστες ειδήσεις που μας μαυρίζουν την ψυχή τον τελευταίο καιρό η ζωή γύρω μας ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς και συνεχίζει ανεπηρέαστη από την επικαιρότητα να κυλάει  καθημερινά.

ΣΚΗΝΗ 1
Κυριακή πρωί, ηλιόλουστη μέρα, έχω βγει για πάρω το πακέτο του κυριακάτικου τύπου.
Μπροστά μου ένα ζευγάρι ηλικιωμένων.
Εκείνη καθισμένη σε αναπηρική καρέκλα που την σπρώχνει ο σύζυγος της.
Περνώντας δίπλα τους, τον ακούω να της λέει: ήρθατε μέχρις εδώ προχθές;
Δεν άκουσα την απάντηση αλλά σε λίγο μόλις τους προσπερνάω,  τον ακούω να της τραγουδά χαμηλόφωνα στο αυτί ένα χαρούμενο σκοπό.
Επιστρέφοντας με τις εφημερίδες τους βλέπω να επιστρέφουν και αυτοί από τον ίδιο δρόμο.
Είχαν μαζέψει τον ήλιο που είχαν ανάγκη και επέστρεφαν πίσω.
Χωρίς τραγούδι τώρα πλέον.
Μάλλον η  σημερινή διαδρομή και τα χρόνια στην πλάτη του να τον είχαν πλεον  κουράσει.

ΣΚΗΝΗ 2
Οκτώ το βράδυ στο μέτρο.
Κοντούλα, μικροκαμωμένη, φτωχοντυμένη, μετανάστρια ακαθόριστης προέλευσης.
Όρθια στην γωνία δίπλα στην πόρτα κρατάει ένα βιβλίο τσέπης πολυδιαβασμένο χωρίς καν εξώφυλλο.
Προφανώς γυρνάει από την δουλειά της από μια πλαστική τσάντα δίπλα από τα πόδια της.
Είναι συνεπαρμένη από αυτό που διαβάζει και ίσως αυτές και να είναι οι μόνες διαθέσιμες ώρες στην καθημερινότητα της που να μπορεί να ξεφύγει από την μιζέρια της ζωής της μέσα από την μαγεία του έντυπου λόγου.
Μέχρι εκεί που κατέβηκα δεν σήκωσε τα μάτια της από το βιβλίο διατηρώντας  όμως  συνεχώς μια  κουρασμένη ικανοποίηση στην όψη της .
Ποιος ξέρει σε ποιες γοητευτικές χώρες και πλούσιες ζωές ταξίδευε με την φαντασία της χάρις σε αυτό που διάβαζε.   

ΣΚΗΝΗ 3
Κινηματογράφος , διάλειμμα .
Το νεαρό ζευγάρι κάθεται  στην άκρη του διαδρόμου μπροστά και διαγώνια από μένα.
Ο νεαρός  στην θέση του, αλλά η κοπέλα γυρισμένη προς αυτόν  κοντεύει να καθίσει επάνω του, καβαλώντας τον,  τον χαϊδεύει και τον φιλάει σε όλο το κεφάλι αδιαφορώντας πλήρως για όλους τους άλλους θεατές.
Ο νεαρός αμύνεται ήπια και συγκρατημένα στην ερωτική αυτή επίθεση, αλλά η άλλη είναι ακάθεκτη.
Σου δημιουργεί την εντύπωση ότι συμπεριφέρεται σαν να θέλει να κατοχυρώσει το αρσενικό και να προειδοποιήσει τα άλλα θηλυκά να κρατηθούν μακριά  από το απόκτημα της.
Στο μυαλό μου αυτόματα έγινε ο συνειρμός με την Μαύρη Χήρα, την αράχνη που στο τέλος καταβροχθίζει το ταίρι της και έτσι δεν μπορεί να το αποκτήσει κάποια άλλη.

ΣΚΗΝΗ 4
Οι δύο νεαρές κοπέλες κάθονται  μαζί στο ίδιο κάθισμα  στο μετρό.
Φορούν και οι δύο ένα διαφημιστικό  T-shirt μιας σχολής κομμωτικής.
Η μία απλά νοστιμούλα και πιο περιποιημένη, η άλλη αρκετά ευτραφής και μπατάλα, κοντοκουρεμένη.
Προφανώς κάτι πολύ αστείο τους έχει συμβεί γιατί κάθε τόσο ξεκαρδίζονται συνεχώς στα γέλια.
Από τις δύο η χοντρούλα είναι η πιο εκδηλωτική, γελάει δυνατά,σκουντάει την φίλη της,διπλώνεται από τα γέλια και κάθε κουβέντα που ανταλλάσσουν καταλήγει σε νέο χείμαρρο γέλιου. Η χοντρούλα είναι σαφώς άνθρωπος έξω καρδία ο οποίος προφανώς χαίρεται την ζωή του χωρίς να επηρεάζεται από  την εμφάνιση του.
Σκέπτομαι πως από τις δύο, αυτή τουλάχιστον δεν πρόκειται να χαθεί στην ζωή της.
Ν΄άστε καλά κορίτσια!

ΣΚΗΝΗ 5
Κάθονται στο παγκάκι με τις σχολικές τσάντες δίπλα τους.
Της κρατάει το χέρι προσπαθώντας να το κρύψει ανάμεσα τους.
Με το άλλο της ανεβάζει το μαλλί που της είχε πέσει.
Εκείνη αναψοκοκκινισμένη έχει κατεβασμένο το κεφάλι πιθανώς από τον φόβο μη τους δει κανένα αδιάκριτο μάτι.
Σκύβοντας εκείνος δήθεν να της πει κάτι στο αυτί της δίνει ένα φιλί στον λαιμό.
Εκείνη τινάζεται σαν να την κτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα αλλά αναπάντεχα γυρνάει και τον φιλάει στο στόμα.
Στα πόδια τους δύο περιστέρια γουργουρίζοντας  κάνουν το ίδιο.

ΣΚΗΝΗ 6
Περπατάω στην Μεσογείων και βρίσκομαι σε ένα οικοδομικό τετράγωνο που πριν λίγο καιρό έσφυζε από ζωή από τα 5-6 καταστήματα που είχε.
Τελευταία φορά που είχα περάσει από εκεί ήσαν κλειστά  όλα.
Περπατάω και βλέπω τις άδειες βιτρίνες, την κουρελαρία που έχει μείνει μέσα στα καταστήματα από την αποχώρηση των ενοικιαστών, τα ενοικιάζεται  που έχουν αρχίσει να ξεβάφουν, οπότε με έκπληξη και χαρά  βλέπω ότι στο τελευταίο της σειράς έχει ανοίξει κάποιο νέο!
Περνώντας μπροστά του αυτόματα σβήνει η έκπληξη  διαβάζοντας την ταμπέλα του :ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΟ Αγοράζουμε ότι είναι από χρυσό και άργυρο.
 
ΣΚΗΝΗ 7  
Το μικρό ήταν προφανώς πολύ περήφανο που μπορούσε πλέον να σταθεί στα δύο του πόδια και να περπατήσει μόνο του χωρίς να το κρατάει κανείς.
Σταμάτησα και το κοίταζα χαμογελώντας. 
Με πήρε χαμπάρι, γύρισε προς τα επάνω και μου ανταπόδωσε το  χαμόγελο με ένα γελάκι κάνοντας ταυτόχρονα ένα μεγάλο βήμα για να μου δείξει προφανώς τις νεοαποκτηθείσες ικανότητες του.
Ένα χαμόγελο που έφτιαξε την διάθεση μου για όλη την υπόλοιπη μέρα!

ΣΚΗΝΗ 8
Γράφω με οίστρο τα παραπάνω όταν έρχεται η σύζυγος και με επιτακτικό τόνο μου λέει:
Έλα να καθαρίσεις τα κρεμμύδια για την ψαρόσουπα γιατί εγώ δεν μπορώ, τρέχουν τα μάτια μου!
Ανάθεμα την ώρα που πήρα την ψαροκεφαλή για σούπα!
ΤΕΛΟΣ !

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Ο ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ




Και αυτή την φορά μετά από τα γεγονότα στο κέντρο της Αθήνας ακούστηκαν τα ίδια, όπως χρόνια τώρα σχετικά με την πρόκληση τους από παρακρατικούς και προβοκάτορες.
Ήδη προχθές στην ομιλία της στην Βουλή  η Αλέκα Παπαρήγα κατά την διάρκεια των επεισοδίων μεταξύ άλλων  είπε:
Nα σας πω, εμένα μου θύμισε την ημέρα που είχαμε τρία θύματα στη "Μαρφίν" και εκείνη την ημέρα που υπήρξαν τρία θύματα στη "Μαρφίν", που ήταν προϊόν σχεδιασμένης ενέργειας, άλλο πράγμα αν επιλέγεται ένα συγκεκριμένο θύμα, υπάρχουν θύλακες, μηχανισμοί κρατικοί, παρακρατικοί και μέσα σε πολιτικές δυνάμεις ακόμα, κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές, που θεωρούν ότι τα θύματα μπορεί να αποτελέσουν ένα μεγάλο όπλο για να χτυπηθεί και να τσακιστεί το κίνημα, πέρα απ' τα άλλα όπλα που διαθέτει η σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που υπερασπίζεται αυτό το σάπιο σύστημα, και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης.(Οι υπογραμμίσεις δικές μου)
Συνέχισε δε λέγοντας για την σύνθεση αυτών που επιτέθηκαν στην Marfin οι οποίοι βρέθηκαν πίσω από το μπλοκ του ΠΑΜΕ
...κι εκεί ήρθαν αμέσως και κάλυψε ένας χώρος ο οποίος ήταν τα κεντρικά πανό "δεν πληρώνω, δεν πληρώνω" και μέσα εκεί ήταν αναρχοαριστεροί, αναρχοδεξιοί, "χρυσή αυγή", φασιστοειδή, άνθρωποι του ΛΑ.Ο.Σ., λέω τι ήταν μέσα σ' αυτό.
Τώρα πως είναι δυνατόν να συνυπάρχουν  δίπλα- δίπλα αναρχοαριστεροί με χρυσαυγίτες αυτό μάλλον σαν προϊόν επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσε να υπάρξει!
Όσοι δε έχουν εμπειρία από πολλά χρόνια  από πορείες, θα θυμούνται ότι οι οργανωμένες ομάδες του ΚΚΕ σε διαδηλώσεις αρκετές φορές έπαιζαν ξύλο με τους αναρχοαυτόνομους με τους οποίους, τα επονομαζόμενα από αυτούς ΚΝΑΤ ,είχαν προηγούμενα από άλλες συγκρούσεις μεταξύ τους.
Προσωπικά θυμάμαι σε μια παλιά πορεία για το Πολυτεχνείο ότι μια ομάδα του ΚΚΕ είχε καταφέρει να στριμώξει μερικούς αναρχικούς που τους είχαν επιτεθεί προηγουμένως, μέσα σε μία στοά στην Πανεπιστημίου και κλείνοντας την προσπέλαση σε αυτήν στον κόσμο άκουγες μόνο τις κραυγές από το ξύλο που έπεφτε μέσα.
Πάντως είναι  ευρέως διαδεδομένος ο  αστικός μύθος ότι κάθε φορά που γίνονται επεισόδια και καταστροφές  αυτά οφείλονται σε προβοκάτορες και παρακρατικούς .
Από χρόνια δε είναι πάρα πολλοί αυτοί που πιστεύουν πως όλοι αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από όργανα της αστυνομίας ή αστυνομικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Δεν είναι όμως περίεργο πως τόσα χρόνια δεν εμφανίστηκε ένας έστω μεταμελημένος αστυνομικός  που να βγει και να το παραδεχτεί;
Αλλά  έστω και δεν βγήκε κανένας ο ίδιος ,όλοι αυτοί δεν έχουν γκόμενες ,φίλους, συγγενείς που θα τους έχουν πει κάποια φορά τι είχαν διαταχθεί να κάνουν;
Σε μια Ελλάδα που τίποτα δεν μένει μυστικό, αυτοί όλοι και όλος ο περίγυρος, τους λειτουργούν με τόσο αυστηρούς  κανόνες ομερτά, που λέει και ο Τσίπρας, και δεν βγάζουν κουβέντα ;  
Προσέξτε δεν λέω ότι στις πορείες και στις διαδηλώσεις δεν στέλνει κατά πάσα πιθανότητα η αστυνομία μερικούς με πολιτικά μέσα στον κόσμο για να μαθαίνει τι γίνεται.
 Αυτό που λέω είναι πως δεν θεωρώ πιθανό ότι στέλνει άτομα σε διατεταγμένη υπηρεσία για να προκαλέσουν ΑΥΤΟΙ τα επεισόδια.
Η εποχή της "Καρφίτσας" έχει ήδη ευτυχώς από πολλά χρόνια ξεπεραστεί.
Αλλά και τότε όλη η παρακρατική αυτή ομάδα ξεσκεπάστηκε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία από μια απλή  έρευνα 3 μόνο δημοσιογράφων
Και βέβαια δεν πιστεύω ότι η Ελληνική Αστυνομία έφτασε να κάνει και εξαγωγή προβοκατόρων και παρακρατικών  στην Αγγλία ή την Ιταλία που έγιναν ακριβώς και εκεί πρόσφατα εκτεταμένα του ίδιου τύπου επεισόδια και καταστροφές!
Ύστερα σε τι διαφέρουν όσα γίνονται όταν ο όχλος των φιλάθλων τα κάνει λίμπα είτε γιατί έχασε η ομάδα του είτε γιατί συγκρούονται με τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας και φτάνουν μέχρι φόνους;
Και εκεί υπάρχουν παρακρατικοί και προβοκάτορες;
Τότε ποιοί είναι όλοι αυτοί οι γνωστοί-άγνωστοι μπαχαλάκηδες κουκουλοφόροι που διαλύουν τις συγκεντρώσεις του κόσμου και καταστρέφουν το κέντρο κάθε φορά;
Είναι άτομα της διπλανής μας πόρτας!
Όταν το 1995 μπήκαν τα ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο και έγιναν 394 συλλήψεις ,μεταξύ των οποίων ήταν και ο Λάμπρος Φούντας και τέσσερα από τα έξι άτομα που φέρονται ως μέλη του “Επαναστατικού Αγώνα” (του Ν. Μαζιώτη συμπεριλαμβανομένου), οι περισσότεροι ήταν μαθητές-σπουδαστές-φοιτητές, ιδιωτικοί υπάλληλοι και άνεργοι.
Υπήρχαν επίσης  ιδιωτικοί υπάλληλοι, οικοδόμος,  οικοκυρά, οικιακή βοηθός, φιλόλογος, δημοσιογράφοι, τυπογράφος, ζωγράφος, γραφικές τέχνες, ανθοπώλης, παιδαγωγός, μεταφραστής, στρατιώτης, μηχανικός αυτοκινήτων, εργάτες, ψυκτικός, ναυτικός, ελαιοχρωματιστής, εικονολήπτης, οδοντοτεχνίτης, ζωγράφος-περιπτεράς,  ξυλουργός, ηχολήπτης, οδοντοτεχνίτης, ελεύθερος επαγγελματίας, υδραυλικός, δημ. υπάλληλος, βιβλιοδέτης.
Μέσα σε αυτό το ανομοιογενές πλήθος, που δεν έχει εν πολλοίς σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό, υπάρχουν μεγάλες διαφορές στο γιατί προβαίνουν σε επεισόδια και καταστροφές.
Υπάρχουν άτομα  που πιστεύουν ότι μέσα από την καταστροφή θα γεννηθεί κάτι το νέο και καλύτερο, άλλοι που μισούν τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές του κράτους και τον κατ΄εξοχήν κατασταλτικό μηχανισμό της που είναι η αστυνομία και έχουν ανοικτό πόλεμο μαζί της ,άλλοι που έχουν από πριν ανοικτούς λογαριασμούς με άλλες πολιτικές ομάδες, άλλοι που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους έχουν στείλει στο περιθώριο με ανεργία, υποαπασχόληση και φτώχια ή διαβλέπουν πως δεν θα μπορέσουν να ενταχθούν όπως οι γονείς τους στην κοινωνία, οπότε θέλουν να καταστρέψουν ότι δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να αποκτήσουν και θεωρούν εχθρό τους την ιδιοκτησία και τις τράπεζες, άλλοι μικροκακοποιοί απλά για το πλιάτσικο και τέλος, ιδίως για τα νεώτερης ηλικίας άτομα η ίδια η ευχαρίστηση της καταστροφής όπως όταν ήσαν  παιδιά και κατέστρεφαν τα παιχνίδια τους και επειδή ταυτόχρονα θεωρούν πως κατ΄ αυτόν τον τρόπο "ενηλικιώνονται".
Όλα αυτά τα άτομα  ομογενοποιούνται σε ένα όχλο ο οποίος  δίνει  στο άτομο το αίσθημα μιας ακατανίκητης δύναμης. Όπως γράφει  στο κλασικό έργο του  «Η Ψυχολογία των μαζών»,   ο γιατρός και κοινωνικός αναλυτής Γκυστάβ Λε Μπον ήδη από τα  τέλη του 19ου αιώνα, η ανωνυμία μέσα στον όχλο και η διάχυση της ατομικής ευθύνης ελευθερώνουν τα ένστικτά του και μεταμορφώνουν το άτομο σε ένα εύπιστο, παρορμητικό πλάσμα, ικανό για κάθε ακρότητα. Χάνοντας την κρίση και τη βούλησή του περιέρχεται σε μια ειδική κατάσταση υποβολής, θυμίζοντας τη σαγήνη που ασκεί ο υπνωτιστής στον υπνωτισμένο. 
Ο Βρετανός συγγραφέας χιουμοριστικών μυθιστορημάτων φαντασίας, Terry Pratchett,  γνωστός κυρίως για το Discworld  έχει πει επιγραμματικά ότι  το IQ του όχλου, ισούται με το IQ τού πιο ηλίθιου συμμετέχοντα σ' αυτόν, διαιρεμένο δια τού πλήθους του.
Από την άλλη μεριά η ελληνική κοινωνία έχει από χρόνια εθιστεί στην βία  και είναι χαρακτηριστική η αντίδραση που υπάρχει όταν οι ελάχιστοι που συλλαμβάνονται φτάνουν στην δικαιοσύνη.
 Βέβαια σε αυτό έχει συμβάλει και η ανικανότητα της αστυνομίας αφ΄ενός μεν να δρα κατασταλτικά χωρίς βιαιότητες και να συλλαμβάνει τους πραγματικούς ενόχους και όχι όποιον φουκαρά έπεσε στα χέρια της φουσκώνοντας του  αναπόδεικτα αδικήματα ή κάνοντας του "δώρο"ένα σακίδιο με μολότοφ !
Μπορεί βέβαια να φανταστεί κανείς τι θα είχε ειπωθεί εδώ αν σε κάποια από τα επεισόδια είχαν φτάσει να γίνουν 770 συλλήψεις όπως πρόσφατα στην Αγγλία.
Θα είχαν χαρακτηριστεί σαν φασιστικό πογκρόμ!
Μην ξεχνάμε επίσης πως το 2002 σε δημοσκόπηση που είχε κάνειη ALCO το 64,5% μόνο των ερωτηθέντων θεωρούσε την 17Ν ως τρομοκρατική οργάνωση και περίπου 1/4 των ερωτηθέντων (23,7%) αποδεχόταν τις πολιτικοϊδεολογικές της θέσεις!
Παρ΄όλα όσα έγραψα είμαι σίγουρος πως ο αστικός μύθος των προβοκατόρων και παρακρατικών  θα εξακολουθήσει να αναπαράγεται κατά λερναίο τρόπο γιατί πολλοί δεν θέλουν να αντικρύσουν κατάματα την πραγματικότητα αλλά προσαρμόζουν την πραγματικότητα στις ιδεοληψίες τους.
Το ωραίο δε είναι πως οι ίδιοι θα καταγγέλλουν το ήδη διαλυμένο  κράτος που όμως το μόνο επίτευγμα του  θα είναι να διατηρεί ένα άψογο και απολύτως μυστικό για δεκαετίες  παρακρατικό μηχανισμό!

Φωτογραφία από http://goo.gl/HWQYH

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ!




Όλες αυτές τις  μέρες η κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα μου θυμίζει έντονα τις τελευταίες ώρες πριν την βύθιση του Τιτανικού, με την κυβέρνηση να παίζει, σαν την ορχήστρα του πλοίου, το τελευταίο τραγούδι που θυμούνται οι επιζήσαντες και το οποίο ήταν το  Nearer, My God, to Thee δηλαδή Πιο κοντά θεέ μου σε σένα!
  Προφανώς τον ρόλο του θεού για την κυβέρνηση  έχουν το ΔΝΤ και το Μερκελοσαρκοζιανό συνονθύλευμα.
Από την άλλη μεριά οι διάφορες συντεχνίες του δημοσίου, σαν τους επιβάτες της πρώτης θέσης του Τιτανικού, κοιτάνε να επιβιβαστούν στις σωσίβιους λέμβους που δεν επαρκούν να μπουν όλοι. Αντίστοιχα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που δεν μπορούν να απεργήσουν, μοιάζουν σαν τους επιβάτες της 2ης θέσης και  οι απολυμένοι μαζί με τους άνεργους, σαν τους επιβάτες της 3ης θέσης, που είναι αυτοί που τελικά είχαν και  τις μεγαλύτερες απώλειες.
Και όλα αυτά γιατί σύσσωμη η ανίκανη και διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία μέχρι τώρα ενώ έβλεπε το παγόβουνο της χρεοκοπίας να έρχεται πλησίστιο καταπάνω στο σκάφος, έλεγε και λέει παπαριές του τύπου -λεφτά υπάρχουν!!!  -Ζάππειο 1,2,3....,   δεν πληρώνω ,δεν πληρώνω,   να τα πληρώσει η πλουτοκρατία και διάφορε τέτοια που όπως λέει και ο Σαββόπουλος στον Άγγελο Εξάγγελο για όσους τα πιστεύουν:

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
μα ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

αλλά τελικά όταν ο Άγγελος Εξάγγελος έφτασε να αρχίζει να ψελλίζει  πως είναι στην πραγματικότητα η κατάσταση οι περισσότεροι κάναμε αυτό ακριβώς που λέει και ο τελευταίος στίχος του τραγουδιού: 

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μην μας πει κανένα

Έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση που η κάθε μια ομάδα κοιτάζει να διασώσει ότι μπορεί από τα κεκτημένα της αδιαφορώντας για το  σύνολο και την χώρα και βρίζοντας τον καπετάνιο του σκάφους και τους αξιωματικούς του που τα έχουν χαμένα από την ανικανότητα τους να αποφύγουν το παγόβουνο.
Και όλα αυτά γιατί  αυτή η ανίκανη και διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία, όλα αυτά τα χρόνια με τα δανεικά λεφτά, ενώ  έτρωγε και αυτή , μαζί μπούκωνε και το στόμα όλων αυτών που μπορούσαν βολεμένοι στον κρατικό μηχανισμό να εκβιάζουν για αύξηση των κεκτημένων τους.
 Έχοντας λοιπόν χεσμένη την φωλιά της αυτή η ηγεσία δεν μπορούσε αλλά και δεν θέλησε από πολύ καιρό  να  πει με απλά λόγια αυτά που είναι αυτονόητα για κάθε σωστό οικογενειάρχη όταν  καταρτίζει τον  οικιακό προϋπολογισμό του.
-ΖΕΙΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ
-ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΕΠ΄ ΑΠΕΙΡΟ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ.
-ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΔΑΝΕΙΚΑ  ΘΑ ΕΡΘΕΙ  Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΛΗΡΩΣΕΙΣ.
-ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΘΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ  ΓΙΑΤΙ ΕΝΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΟΥ.
Αυτά τα αυτονόητα δεν ήσαν  απ΄ ότι φαίνεται τόσο αυτονόητα σε όσους ψηφίζαμε τόσα χρόνια και άρχισαν να γίνονται αντιληπτά όταν οι διάφοροι  κερδοσκόποι που μας δάνειζαν άρχισαν αφ΄ενός να μην μας δανείζουν, γιατί φοβούνται ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω, αφ΄ετέρου δε άρχισαν  να ζητάνε τα δανεικά πίσω με πρόγραμμα,οπότε καταλήξαμε στην σημερινή ουσιαστικά διάλυση του κράτους μετά την άγρια περικοπή των εισοδημάτων ιδίως των ασθενέστερων τάξεων  .
Υπάρχουν όμως και μερικοί που προτείνουν να γράψουμε δεόντως όλους αυτούς τους κερδοσκόπους που θέλουν να μας πιούν το αίμα ζητώντας να πάρουνε πίσω τα λεφτά τους και μάλιστα οι άθλιοι με τόκο, να  κηρύξουμε πτώχευση και να γυρίσουμε στην αξέχαστη και αγαπημένη μας δραχμούλα.
Σε αυτό το σημείο ,παρενθετικά, θα ήθελα να μου πουν, όσοι ξέρουν, που υπάρχουν χασοσκόποι που να σου δανείζουν λεφτά και να σου δίνουν και τόκο γιατί έχω κάτι ανάγκες τώρα τελευταία!
Αν γυρίσουμε λοιπόν στην δραχμούλα, που θα μπορούμε να τυπώνουμε ελεύθερα όσες θέλουμε, τότε το ένα ευρώ με μέτριους υπολογισμούς, θα αντιστοιχεί σε κάπου 600-700 δραχμές αλλά κατά περίεργο τρόπο στο εξωτερικό δεν θα θέλουν να πληρώνονται σε δραχμές  αλλά σε ευρώ!
Βέβαια θα δώσουμε και την ευκαιρία σε όσους χασοσκόπους έχουν ήδη βγάλει  τα λεφτά τους στο εξωτερικό να τα επανεισαγάγουν στην Ελλάδα διπλασιασμένα και να  αγοράζουν με άνεση μαζί με τους ξένους κερδοσκόπους όλα όσα το δημόσιο και οι μη κατέχοντες θα αναγκάζονται να ξεπουλάνε για να αποκτήσουν πανευτυχείς δραχμές για να μπορέσουν να βγάλουν τον μήνα.
Τελειώνοντας θα έλεγα πως πιστεύω ακράδαντα πως ήρθε η ώρα να αποκτήσουμε   αυτογνωσία της σημερινής κατάστασης ότι  δηλαδή η πλασματική ευημερία των προηγουμένων ετών θα περάσει αρκετό διάστημα για να επανέλθει και αυτό θα μπορέσει  πλέον να προέλθει μόνο αν προσπαθήσουμε και το πετύχουμε οι ίδιοι.
 Πολύ φοβάμαι όμως πως αυτή η αυτογνωσία και αυτή όλη η κοινωνική αποδόμηση που ζούμε θα σταματήσει  μετά από μια απότομη ψυχρολουσία που θα είναι μια στάση πληρωμών από το δημόσιο οπότε οι διάφορες διεκδικήσεις δεν θα έχουν πλέον κανένα νόημα.
Έχουμε λοιπόν δύο δρόμους μπροστά μας να ακολουθήσουμε ,που μέσα από τους στίχους δύο σημαντικών ποιητών μας και ενός μεγάλου συνθέτη μας,  έχουν περάσει στο καθολικό υποσυνείδητο των Ελλήνων.
Η μία αντιμετώπιση να συνεχίσουμε με τους σημερινούς ρυθμούς να αποδομούμε τον κοινωνικό ιστό, με αντιπαραθέσεις των κοινωνικών ομάδων μεταξύ τους και   προσπαθώντας να σώσουμε το τομάρι μας αδιαφορώντας για τους άλλους οπότε στο τέλος  δεν θα μας μένει τίποτα άλλο από το να λέμε:

-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Ενώ η άλλη, διαμετρικά αντίθετη, είναι βασίζεται στην συλλογική προσπάθεια να βγούμε από το τέλμα γνωρίζοντας ότι αυτό απαιτεί  γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας,  μαζί με κόπο, στερήσεις, θυσίες και χρόνο, όλα αυτά  που δυστυχώς  τα πέρασαν οι προηγούμενες γενιές αλλά θα είναι κρίμα να τα περάσουν και παιδιά μας.
Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούμε να τραγουδήσουμε:

Την ρωμιοσύνη μη την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
Με τον σουγιά στο κόκαλο
 με το λουρί στον σβέρκο

Την ρωμιοσύνη μη την κλαις
να τη πετιέται
από'ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΡΙΑΥΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!




Ενώ είχα ετοιμάσει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση για σήμερα είδα στο μπλογκ της διαδικτυακής φίλης Athinovio  ότι με βραβεύει.
Όπως έχω ξαναγράψει, όταν με βραβεύουν θυμάμαι τι έλεγε ο Μπράμς όταν γέρασε και τον τιμούσαν και τον βράβευαν όλοι:
Δεν με ενδιαφέρουν τα παράσημα, αλλά μ΄ αρέσει πολύ να μου τα δίνουν!
Βέβαια θα ήταν καλύτερα αν αντί για το άϋλο  βραβείο που μου απονεμήθηκε, να μου είχε απονεμηθεί ως βραβείο μια συσκευή σαν του κυρίου της φωτογραφίας που την κέρδισε σε άλλο μπλογκοπαιχνίδι, έτσι ώστε το βραβείο να έχει σαν  πρακτικό αποτέλεσμα την ανιδιοτελή προσφορά μου στον γυναικείο πληθυσμό!
Μετά όμως την βράβευση μου ζητά να γράψω 7 πράγματα σχετικά με μένα γεγονός εύκολο, γιατί ως γνωστός μετριόφρων μπορώ να  περιαυτολογώ ασυστόλως χωρίς πρόβλημα, παρά το ότι το έχω κάνει επανειλημμένα στο παρελθόν τότε που ήσαν αρκετά συχνά τέτοια μπλογκοπαιχνίδια.
Πάντως όποιος θέλει να μελετήσει σε βάθος την προσωπικότητα του υποφαινόμενου  πρέπει να διαβάσει με την δέουσα προσοχή και επιμέλεια εκτός από το σημερινό ποστ και τα εξής:
 Ιδού λοιπόν μερικά ακόμα που με χαρακτηρίζουν , και όχι τόσο σατιρικά  σαν τα παραπάνω,   βασισμένα όμως  στην γνωστή μου αντικειμενικότητα όταν μιλάω για μένα !
1-Είμαι τελειομανής. Ότι κάνω, είτε είναι η δουλειά μου είτε χόμπυ μου το αποτέλεσμα του  πρέπει πρώτα να ικανοποιεί εμένα.
Δεν αντέχω την τσαπατσουλιά και το μπουρδούκλωμα.
Η κουμπάρα μου, μου έχει δώσει το τιμητικό προσωνύμιο ,ομορφοδούλης.
Στο σπίτι τα πάντα λειτουργούν και η κ. Αθεόφοβου όταν μου λέει -αυτό χάλασε- γνωρίζει εκ προοιμίου πως θα το φτιάξω γιατί δεν μπορώ ο ίδιος να το βλέπω χαλασμένο.
2-Αυτό που με ενδιαφέρει θα προσπαθήσω να το πετύχω με γαϊδουρινή επιμονή και υπομονή άσχετα αν θα μου φάει ατελείωτες ώρες.
3-Είμαι εκ πεποιθήσεως ξενύχτης. Σπανίως να πέσω να κοιμηθώ πριν τις 2 αλλά επίσης απαραιτήτως το μεσημέρι ,ότι ώρα είμαι ελεύθερος, θα κοιμηθώ κανένα 2ωρο πανευτυχής θεωρώντας τελείως απαράδεκτο και έξω από την ανθρώπινη  φύση και βάρβαρο το συνεχές ωράριο. 'Ένα διάστημα  που αναγκάστηκα να το υποστώ ήταν από τα πιο δυστυχισμένα χρόνια της ζωής μου.
4-Ακολουθώ τελείως αντίθετες διατροφικές συνήθειες από αυτές που επιβάλλει η σύγχρονη δυτική διαιτητική.
Το πρωί ένα σκέτο καφέ με 1-2 κουλουράκια ,το μεσημέρι τρώω του σκασμού και το βράδυ, όταν μένω σπίτι κανένα κριτσίνι με γραβιέρα, και αρκετά συχνά ένα γιαούρτι.
Μετά από  τα δύο γεύματα βεβαίως  απαραιτήτως επακολουθεί άφθονη φρουτοφαγία σε βαθμό ώστε η κ. Αθεόφοβου να με αποκαλεί χιμπατζή!
Πριν αρκετά χρόνια αγόραζα από ένα καινούργιο μανάβη κάθε 2-3 μέρες από 7-8 κιλά μανταρίνια. Μετά από καμιά 10ρια μέρες μου είπε με θαυμασμό: Έχετε μεγάλη οικογένεια!
-Μπά του απαντάω. Είμαστε μόνο 3.
 Και τι μου απαντάει με σιγουριά.
-Α, τα στύβετε !
5-Το βράδυ μου αρέσει η έξοδος και η συχνότερη κατάληξη είναι ο κινηματογράφος.
Ως γνήσιος κινηματογραφόφιλος έχω δει σχεδόν όλες τις κλασσικές ταινίες μέλος ως φοιτητής της κινηματογραφικής λέσχης αλλά και όλες τις σημαντικές σύγχρονες.
Απεχθάνομαι όμως τα κινηματογραφικά σουπερμάρκετ, δηλαδή  τα multiplex στα οποία έχω πάει μόνο δύο φορές και ορκίστηκα να μην ξαναπατήσω ενοχλημένος από το άσχετο και  ποπκορνατσόπληκτο κοινό που συγκεντρώνουν.
Κατά προτίμηση λοιπόν ΔΑΝΑΟΣ, ΑΝΕΣΙΣ, ΓΑΛΑΞΙΑΣ, ΑΘΗΝΑΙΟ, ΝΙΡΒΑΝΑ, ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ, ΑΒΑΝΑ, ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ.
6-Μου αρέσουν οι ντόμπροι άνθρωποι που ότι έχουν να πουν στο λένε ευθέως γιατί το ίδιο κάνω και εγώ. Με αρκετούς από τους φίλους μου έχουμε ριζικά αντίθετες απόψεις αλλά τελικά σεβόμαστε την διαφορετική άποψη του καθενός , τσακωνόμαστε βέβαια υψηλοφώνως  αλλά κάποια στιγμή πέφτουν οι τόνοι απότομα και επέρχεται ηρεμία συνήθως γιατί έχει πλέον έρθει και κάποια μπριζόλα!
7-Θεωρώ το διάβασμα και την μουσική απαραίτητα στοιχεία της καθημερινότητας μας. Παρά το ότι είμαι μουσικόφιλος δεν ξέρω να παίζω κανένα όργανο και η ανικανότητα αποστήθισης που με χαρακτηρίζει καθιστά προβληματική την συνοδεία των ακουόμενων ασμάτων τόσο λόγω των στίχων που δεν θυμάμαι όσο και από την περιέργως εκτός ρυθμού και τόνου μονίμως παράφωνη, ηχηρή όμως φωνάρα μου.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ



Έστω και με καθυστέρηση μερικών ημερών διάβασα δύο ενδιαφέροντα άρθρα στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Το πρώτο του Δ.Κ. Ψυχογιού με τίτλο Οδοφράγματα στην προκοπή και στην πρόοδο, είναι  σχετικό με την  βία που διάφορες κοινωνικές ομάδες αντιδρούν στα δίκαια ή άδικα κυβερνητικά μέτρα προσπαθώντας να επιβάλουν τις απόψεις τους αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις που αυτή συνεπάγεται για τους υπόλοιπους πολίτες και την κοινωνία γενικότερα.
Το δεύτερο, του Γιάννη Μαρίνου με τίτλο Παράνοµες οι καταλήψεις αναφέρεται στις ,κατ΄ έθιμον πλέον αυτόν τον μήνα, καταλήψεις των σχολείων.
Και τα δύο έχουν απόψεις που προσφέρονται για συζήτηση και εκ των πραγμάτων πιστεύω ότι αφορούν τους περισσότερους από μας.  
Τόσο δε για την βία όσο και για τις καταλήψεις  έχω γράψει εδώ και χρόνια  σχετικά ποστ, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι τα εξής:
Η ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ  Η ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2010

 Το άρθρο του Δ.Κ. Ψυχογιού με τίτλο Οδοφράγματα στην προκοπή και στην πρόοδο, είναι το εξής:


 Για τους κατοίκους της Κερατέας, που έφτιαξαν οδοφράγματα και ορύγµατα, έκαψαν σπίτια αστυνοµικών, πέταξαν µολότοφ, κατέλαβαν δηµόσια κτίρια, έκλεισαν για εβδοµάδες την εθνική οδό Αθηνών - Λαυρίου, ο «δρόµος» ήταν προφανώς λύση: µε τη βία, ακύρωσαν τη θεσµοθετηµένη από τα όργανα της πολιτείας απόφαση για εγκατάσταση ΧΥΤΥ στην περιοχή τους, 5 χιλιόμετρα απόσταση από την πόλη τους, σε µέρος περίκλειστο και έρηµο, νεκροταφείο αυτοκινήτων και βρεφοκομείο αυθαιρέτων. ∆εν χρειάζεται να είναι τοπογράφος κανείς, κάθε περαστικός διακρίνει αµέσως τα οικόπεδα που έχουν χαραχτεί πάνω στους λόφους που περιβάλλουν το Οβριόκαστρο µε αποψίλωση του λόγγου που τους καλύπτει. Οι 40 καταπατητές και οικοπεδοφάγοι της περιοχής έλυσαν το πρόβληµα της προστασίας των λαφύρων τους, τα 4.000.000 των κατοίκων της Αττικής ζουν ξανά αυτές τις ηµέρες το µαρτύριο των ξεχειλισμένων κάδων απορριμμάτων. 

Αυτούς τους χρησιμοποιούν ως «δρόµο» οι εκάστοτε «επί συµβάσει υπάλληλοι» της υπηρεσίας καθαριότητας των δήµων για να µονιµοποιηθούν και να προσληφθούν άλλοι νέοι έκτακτοι υπάλληλοι, αφού απάδει προς την αξιοπρέπεια του µόνιµου δηµοτικού υπαλλήλου να ασχολείται µε απορρίµµατα. 

Ο «δρόµος» ήταν επίσης λύση για τους γαιοκτήμονες που κατέβαζαν τα τρακτέρ για να κερδίσουν την επιδότηση των άχρηστων προϊόντων τους, για τους φοιτητές και καθηγητές που δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτα στα πανεπιστήμια, για τους μαθητές που ήθελαν να έχουν χρόνο για τα φροντιστήρια, για τις οµάδες που δεν ήθελαν να υποβιβαστούν, για τους ιδιοκτήτες φορτηγών και ταξί που θέλουν να μεταπωλούν και να κερδίζουν υπεραξία από τις άδειες που τους έχουν παραχωρηθεί δωρεάν – και για δεκάδες, εκατοντάδες άλλες κοινωνικές κατηγορίες που νίκησαν το κράτος και υπερασπίστηκαν τα ιδιοτελή συμφέροντα τους, μερικές σπάνιες φορές και το δίκιο τους. 


Το περίεργο είναι ότι οι εκδηλώσεις που διακόπτουν την κυκλοφορία και κάνουν τη ζωή των Αθηναίων αβίωτη καθημερινά σχεδόν εδώ και δεκαετίες (ή και όλων των Ελλήνων στην περίπτωση των τρακτέρ και των φορτηγών) και οι καταλήψεις δηµόσιων κτιρίων θεωρούνται «ειρηνικές», άσκηση του δημοκρατικού δικαιώµατος της συνάθροισης.

Πρόκειται για πρωτότυπη άποψη, δεν υπάρχει σε καµία άλλη χώρα του κόσµου, που οδηγεί στο συµπέρασµα ότι βία υπάρχει µόνο από την πλευρά του κράτους όταν προσπαθεί να τις περιορίσει ή να τις αναχαιτίσει. Ακόµη και η απόπειρα εισβολής στη Βουλή το καλοκαίρι «ειρηνική εκδήλωση» χαρακτηριζόταν από πολιτικούς και δημοσιογράφους, που την εµπόδισε η Αστυνομία. Και όταν κουκουλοφόροι σπάζουν και ρηµάζουν, ξανά το κράτος ευθύνεται. Είτε επειδή η Αστυνομία ξεκίνησε πρώτη τα επεισόδια είτε επειδή οι «γνωστοί άγνωστοι» είναι προβοκάτορές της. 
Ήτοι, ο «δρόµος» έχει γίνει το αυτονόητο µέσο διαπραγμάτευσης µε το κράτος κάθε οµάδας δεκαετίες τώρα. Η βία έχει γίνει πλήρως αποδεκτή – σύµφωνα µε κάποιους, υπερέχει και του Κοινοβουλίου ως χώρος έκφρασης της λαϊκής θέλησης. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Κριτσωτάκης, διαβάζω στο «Βήµα» online της 5.10.2011, διαφώνησε µε την άποψη του Ανδρέα Λοβέρδου ότι οι καταλήψεις υπουργείων και δηµοσίων οργανισµών «είναι η καλύτερη συνταγή και ο καλύτερος αγωγός της καταστροφής». Και αφού διευκρίνισε ότι «µικρές είναι ακόµη οι αντιδράσεις, αν αναλογιστούμε το τι γίνεται», πρότεινε να µη λειτουργεί η Βουλή όταν «ο λαός απεργεί». Αποχώρησε από τη συνεδρίαση για να συμμετάσχει στη διαδήλωση Α∆Ε∆Υ-ΓΣΕΕ µε την αποστροφή: «Εγώ θεωρώ ότι θα πρέπει να πάω στη συγκέντρωση, εσείς θεωρείτε το αντίθετο, ο καθένας θα κάνει αυτό που νοµίζει και η ιστορία θα κρίνει».  Πριν από την ιστορία, κρίνουµε εµείς – οι αντιδράσεις στην τρόικα, από την πρώτη στιγµή, ξεπερνούν κατά πολύ τις αντιδράσεις στην Πορτογαλία ή στην Ιρλανδία. Η πολιτική κουλτούρα εκεί δεν είναι τόσο βίαιη όσο η δική µας, υπήρξε αλληλεγγύη και αίσθηση του κινδύνου µεταξύ των κοινωνικών οµάδων, όχι αγώνας όλων εναντίον όλων, όπως εδώ. Ο κ. Κριτσωτάκης, όµως, και πολλοί άλλοι θεωρούν ότι είναι «µικρές αντιδράσεις» οι νεκροί, τραυματίες, καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, αλλεπάλληλες διαδηλώσεις και απεργίες που είχαµε και εικόνες τους κυκλοφόρησαν σε όλον τον κόσµο. ∆εν µένει πια παρά να γίνουν ένοπλες, να εισβάλει στην άχρηστη Βουλή ο «δρόµος», να την καταργήσει – µε καλάσνικοφ, οι μολότοφ που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις επιθέσεις εναντίον της το καλοκαίρι ήσαν «µικρές αντιδράσεις».  Ο «δρόµος», η πολιτική βία στη χώρα µας (όπως και το πελατειακό κράτος και άλλα δεινά), έρχεται από µακριά, δεν είναι γέννηµα της Μεταπολίτευσης όπως ισχυρίζονται δεξιοί ιστορικοί, που ξεχνούν τη δικτατορία και τη βία του μετεμφυλιακού κράτους. Η συγκρουσιακή κουλτούρα καλλιεργείται ήδη από το σχολείο, µε την ανάγνωση της ελληνικής ιστορίας ως «αδιαπραγμάτευτων» αγώνων του έθνους που ξεκινούν από τον Μαραθώνα και φθάνουν ως σήµερα. Θύµα αυτής της κουλτούρας ηρώων, αγώνων, αίµατος και θυσιών είναι ο κ. Κριτσωτάκης – αλλά και οι διαδηλωτές και τα ΜΑΤ αντιπαρατίθενται στις διαδηλώσεις βέβαιοι, και οι µεν και οι δε, πως έχουν απέναντί τους Πέρσες, Τούρκους, ναζί και άλλους εχθρούς του έθνους. Αν δεν διαβάσουµε αλλιώς το παρελθόν, ο «δρόµος» θα συνεχίσει να µας κλείνει τους δρόµους της προκοπής και της προόδου. 

Από το άρθρο του Γ.Μαρίνου Παράνοµες οι καταλήψεις ένα μεγάλο απόσπασμα:


Επιτέλους, δειλά-δειλά ενεφανίσθη να αντιδρά και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ι. Τέντες, αποδεχόμενος όµως ως θεµιτές τις καταλήψεις και αποδίδοντας αποκλειστικά τις καταστροφές που προκαλούνται κατά τη διάρκειά τους σε άτοµα που δεν ανήκουν στην εκπαιδευτική κοινότητα και ας έχει ακόµη και δικαστικά αποδειχθεί στο παρελθόν η ενοχή κάποιων μαθητών για αυτές. Άλλωστε οι δήθεν άγνωστοι καταστροφείς δεν θα µπορούσαν να µπουν στα σχολεία αν δεν τους το επέτρεπαν οι καταληψίες µαθητές, ενώ δεν το επιτρέπουν στους δασκάλους και στους γονείς τους. 


Αραγε οι καταλήψεις δεν συνιστούν παράνοµη πράξη, ακόµη και ποινικό αδίκηµα, όπως προκύπτει από τη σχετική νοµοθεσία; Ο κ. Εισαγγελέας ενώ ζητεί να ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία σε βάρος του εξωσχολικών ενήλικων δραστών, αντίθετα συνιστά «η διαδικασία αυτή σε βάρος ανηλίκων να αποφεύγεται». Και γιατί µόνο οι ενήλικοι εξωσχολικοί δράστες πρέπει να διώκονται; Οι ανήλικοι καταστροφείς απαλλάσσονται µολονότι άλλα προβλέπει ο ποινικός νόµος;
Επίσης, µε πολλή διακριτικότητα ο κ. Τέντες συνιστά «σε περίπτωση εξεζητηµένης εγκληµατικής συµπεριφοράς από ανήλικους µαθητές να ερευνάται και η τυχόν συνδροµή των όρων του εγκλήµατος, της παραµέλησης εποπτείας ανηλίκων από τους γονείς τους». Ποια παραµέληση, όταν ουκ ολίγοι γονείς, ακόµη και Σύλλογοι Γονέων παροτρύνουν τα παιδιά στις καταλήψεις και τρίζουν τα δόντια στη ∆ικαιοσύνη αν τυχόν τολµήσει να παρέµβει;
∆υστυχώς ο κ. Εισαγγελέας αντιπαρέρχεται επίσης παντελώς την ευθύνη των κοµµάτων. Και όµως ο Συντονιστικός Αγώνας Σχολείων Αθήνας (ΣΑΣΑ) κατευθύνεται από το ΚΚΕ. Επίσης, οι άγνωστοι κουκουλοφόροι είναι πασίγνωστοι από την εποχή του Γαβρίλου και έχουν εµµέσως τις ευλογίες της κυρίας Παπαρήγα, η οποία επισήµως άλλωστε και κατά παράβαση του Ποινικού Κώδικα παροτρύνει σε ανυπακοή στους νόµους και χλευάζει την αστική δηµοκρατία. Να υπενθυµίσω ότι και προ τρόικας, σε περίοδο ευηµερίας, η Κοµµουνιστική Νεολαία Ελλάδας διακήρυττε: «Ρωτήστε ποια πολιτική οργάνωση παλεύει αποτελεσµατικότερα. (...) Χιλιάδες οι µαθητές που είναι ενταγµένοι στην ΚΝΕ. Εχουµε οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα και την πλειοψηφία στα 15µελή». 

Και να υπενθυµίσω τα όσα διακήρυττε επίσης το 2005 ο εκ του ΚΚΕ προελθών τότε πρόεδρος του Συνασπισµού κ. Αλέκος Αλαβάνος: «Εµείς η Αριστερά είµαστε µε τους κακούς µαθητές, µε τους µετεξεταστέους και όσους κάνουν δεύτερη φορά την ίδια τάξη. Είµαστε µε όσους νιώθουν τον πειρασµό στη βία να απαντήσουν µε τη βία». Στο πνεύµα του κ. Αλαβάνου πορεύεται ως γνωστόν και ο διάδοχος και πνευµατικό του τέκνο κ. Τσίπρας και οι επαναστατικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, εκµεταλλευόµενοι ανίερα την ανωριµότητα, την άγνοια αλλά και τις αγωνίες των παιδιών. 

Οι φωτογραφίες είναι δική μου προσθήκη και όχι των άρθρων.


Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΜΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΥΜΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ



Η ανωτέρω φωτογραφία δεν θέλει να υποδηλώσει πως μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι κατάντησαν την Ελλάδα οι Ελληνικές κυβερνήσεις.
Ούτε συνειρμικά να συνδέσει  τα προϊόντα του συγκεκριμένου αυτού μέρους του σώματος, με  την σημερινή κατάσταση της χώρας.
Ούτε τέλος να χρησιμοποιήσει το μέρος αυτό σαν παρομοίωση με τις φάτσες του Βενιζέλου, της Μέρκελ ή του Σόϊμπλε.
Επειδή ακριβώς έχω σιχαθεί πλέον να βλέπω αυτές τις φάτσες καθημερινά είπα σήμερα να ασχοληθώ με ένα μέρος του σώματος που συνήθως διαλανθάνει της προσοχής μας.
Έτσι λοιπόν, όπως και στο ποστ μου Πέντε  η φωτογραφία αυτή θέλει να τονίσει ότι   η πλειονότητα αυτό που παρατηρεί όταν την βλέπει, είναι ένας ωραίος κώλος με ένα κουραδοκόφτη ενώ η αυστηρώς επιστημονική αυτή ανάρτηση   έχει ένα τελείως διαφορετικό σκοπό .
Ένα πιο εξειδικευμένο  μάτι θα παρατηρήσει ότι πάνω από την σχισμή που σχηματίζουν τα δύο κωλομέρια ή επί το επιστημονικότερο το  μεσογλουτιαίο σχίσμα ή ακόμα  το πάλαι ποτέ με πολύ ποιητικότερο τρόπο ονομαζόμενο  πρωκτική κρήνη (!), υπάρχει στις γυναίκες μια ρομβοειδής  περιοχή που ονομάζεται ρόμβος του Michaelis ή επί το ελληνικότερον οσφυϊκός ρόμβος.
Τα δύο πλάγια άκρα του ρόμβου είναι δύο βαθουλώματα τα ιερά βοθρία. 

Οι άνδρες πάντα ατελέστεροι των γυναικών αντί για ρόμβο έχουν στην περιοχή μόνο ένα τρίγωνο  ( ιερό τρίγωνο)
(Όσο και αν δεν αρέσει στο ανδρικό κοινό πράγματι οι άνδρες οντολογικά είναι πιο ατελείς από τις γυναίκες γιατί ενώ αυτοί έχουν κοινή εκβολή του ουροποιογεννητικού τους συστήματος οι γυναίκες έχουν ξεχωριστή!)

Ο ρόμβος λοιπόν αυτός παλιότερα είχε μεγάλη σημασία πριν από τον τοκετό γιατί με ένα όργανο, σαν το παχύμετρο, που είχε φτιάξει ένας γάλλος γυναικολόγος της εποχής του Ναπολέοντα, ο Baudelocque, μετρούσαν την λεκάνη της επιτόκου από το μέσο του ρόμβου μέχρι το επάνω μέρος της ηβικής σύμφυσης και διαπίστωναν αν η κεφάλα του παιδιού χωράει να περάσει από την λεκάνη της γυναίκας.
Σήμερα με την ευκολία που γίνονται οι καισαρικές τομές η μέτρηση αυτή έχει πλέον  καταργηθεί.

Θα μου πείτε λοιπόν τώρα πως σου ήρθε να θυμηθείς τον ρόμβο αυτό και όλα αυτά τα σχετικά.
Ε λοιπόν αυτό έγινε γιατί σουλατσάροντας στο ιντερνέτ έπεσα επάνω σε κάτι καλλιτεχνικές φωτογραφίες γυναικείου γυμνού και είδα πως οι φωτογράφοι αυτοί σε αρκετές φωτογραφίες, βέβαια των άψογων σωμάτων των μοντέλων που έχουν φωτογραφήσει  , έχουν απεικονίσει την περιοχή κατά καταπληκτικό τρόπο καλύτερα και από τα ιατρικά βιβλία.
Σε ορισμένες  λοιπόν γυναίκες  ο ρόμβος προέχει μεγαλοπρεπώς όπως στην πρώτη φωτογραφία και στις δύο παρακάτω

ενώ σε άλλες είναι επίπεδος 

και σε άλλες εισέχει 

αυτά όμως που έχουν πετύχει να απεικονίσουν, άθελα τους,  με εξαιρετική επιτυχία είναι τα ιερά  βοθρία


Στο τέλος άφησα τις δύο καλύτερες φωτογραφίες που αν τις είχαν τα βιβλία της ανατομίας θα έκαναν πολύ πιο ευχάριστο αυτό το τόσο αναγκαίο αλλά άχαρο μάθημα της ιατρικής.


Τώρα λοιπόν μετά από αυτό το μάθημα ανατομίας μπορείτε  να τρέξετε για να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι οι μεν γυναίκες με καθρέφτες  για να δείτε πως φαίνεται ο πισινός σας και αν μοιάζει με των μοντέλων,  οι δε άνδρες να ξεβρακώσετε το ταίρι σας, στην πρώτη ευκαιρία  για να μελετήσετε εκ του  σύνεγγυς  μια περιοχή που πιθανώς να μην έχετε ασχοληθεί λεπτομερώς λόγω το ότι σε τρυφερές στιγμές την περιοχή αυτή την καλύπτετε με την κοιλιά σας!

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ.



Τις τελευταίες μέρες ευρεία δημοσιότητα έχει πάρει η εγκύκλιος του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Πρὸς τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς· γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κρίση» [pdf]
Κατά περίεργο τρόπο διαβάζοντας την μου ήρθε στο μυαλό αυτομάτως η λέξη λαϊκιστής.
Σύμφωνα με το Βικιλεξικό, λαϊκιστής είναι  πρόσωπο, συνήθως της δημόσιας ζωής, που κολακεύει το λαό και υιοθετεί απόψεις ευχάριστες αλλά όχι ωφέλιμες για το λαό, με σκοπό να κερδίσει την υποστήριξη και την εύνοιά του.
Την εγκύκλιο την έγραψε γιατί, όπως λέει: δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων καὶ μηνυμάτων πολιτῶν τῆς περιοχῆς μας ποὺ ζητοῦν ἀπεγνωσμένα μία παρέμβαση καὶ κάποια συμπαράσταση στὸ οἰκονομικό τους ἀδιέξοδο καὶ δράμα. (όλες οι εγκύκλιοι του είναι σε πολυτονικό)
Αφού δε ,ο κατά Μανδραβέλην θρησκευτικός Αλέξης Τσίπρας της εποχής, εκθέτει την δεινή οικονομική συγκυρία που περνάει ο τόπος μας και κατακεραυνώνει τους υπεύθυνους πολιτικούς για αυτή την κατάσταση, για να είναι αντικειμενικός περιλαμβάνει  στους υπεύθυνους και τον λαό, λέγοντας: Ἡ ἀνειλικρίνεια, ἡ ἀδιαφορία, τὸ βόλεμα, τὸ εὔκολο κέρδος, ἡ προσβολὴ τῶν θεσμῶν, ἡ ύβρις κατὰ τῆς πίστης καὶ παράδοσής μας, ἡ ἀσέβεια κατὰ τοῦ κράτους καὶ τῶν νόμων, οἱ ἀλόγιστες διεκδικήσεις ἀποτέλεσαν κομμάτια τῆς ζωῆς τοῦ νεοέλληνα ποὺ δὲν μᾶς τιμοῦν καθόλου. Δὲν μᾶς φταῖνε μόνον οἱ ἄλλοι είτε αὐτοὶ λέγονται κερδοσκόποι(υπάρχουν άραγε χασοσκόποι;) είτε ξένα συμφέροντα είτε πολιτικοί. Τὸ δικό μας μερίδιο εὐθύνης γιὰ τὸ σημερινό μας κατάντημα δὲν εἶναι εὐκαταφρόνητο. Ἡ λύση τῆς μετάνοιας καὶ ἀλλαγῆς εἶναι μονόδρομος.
Και αφού κάνει μια σύντομη αυτοκριτική για την εκκλησία γράφοντας: Ὁμολογῶ ότι καὶ ὡς Ἐκκλησία μᾶς κάνανε (αυτά παθαίνει κανείς όταν είναι αθώος και αγνός, τον κάνουν ότι θέλουν!) κομμάτι τοῦ καταρρεόντος κρατικοῦ συστήματος. Γι’ αὐτὸ καὶ συχνὰ μᾶς παρερμηνεύει ὁ λαός. Ἀγκαλιάσαμε τὸ κράτος(και δεν πρόκειται να το αφήσουμε με τίποτα!), στηριχθήκαμε σὲ αὐτὸ καὶ τραυματίσθηκε ἡ βαθειὰ σχέση μας μὲ τὸν λαό.,..
φτάνουμε και στο δια ταύτα.
Θὰ ἤθελα λοιπὸν νὰ πῶ σὲ όσους δὲν μποροῦν νὰ πληρώσουν τὴν λεγόμενη «ἔκτακτη εἰσφορὰ ἀκινήτων» νὰ μὴ φτάσουν σὲ ἀπόγνωση. Νὰ ξέρουν ότι θὰ βρεθοῦμε όλοι ἑνωμένοι στὸ πλευρό τους καὶ θὰ φωνάξουμε μαζί: «Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος».
Λόγω δε της γνωστής οικονομικής ανέχειας της εκκλησίας, αυτή, πλην της κρατικής μισθοδοσίας των παπάδων, από το 1997 απαλλάσσονται τα ακίνητα της από τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, από το 2004 από την εισφορά του 35% των εσόδων των ναών, όπως επίσης απαλλάχτηκε η εκκλησία από τον φόρο εκμίσθωσης γαιών ,οικοδομών τόσο των μητροπόλεων, όσο και των ναών και των μοναστηριών και το 2010 καταργήθηκε και ο φόρος που αναφερόταν στην επιβολή ΦΠΑ σε νεόδμητες οικοδομές της. 


 Όμως όσο και να φταίνε οι πολιτικοί και ο λαός δυστυχώς η σημερινή κατάσταση ήταν νομοτελειακά προκαθορισμένη εδώ και 250 χρόνια!
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς προφήτευσε πρὶν ἀπὸ διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θὰ σᾶς βάλουν βαρὺ καὶ δυσβάσταχτο φόρο ἀκόμη καὶ στὰ παράθυρα καὶ στὰ κοτέτσια, ἀλλὰ όμως δὲν θὰ προλάβουν».
Αν πιστέψουμε όμως την προφητεία του Παΐσιου  πως : «Οι Ρώσοι θα έχουν συμφέροντα από την Ελλάδα και μετά τον πόλεμο θα χαρίσουν στους Έλληνες την Πόλη» τότε σωθήκαμε, ούτε Τρόϊκα θα έχουμε τότε ανάγκη, ούτε ΔΝΤ!
Όμως επανερχόμενοι στην εγκύκλιο φτάνουμε τώρα και στο ζουμί, δηλαδή την προσφορά της εκκλησίας στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες του.
Ὅ,τι καὶ νὰ συμβεῖ, ἀδελφοί μου, θὰ ἤθελα νὰ ξέρετε ότι ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία μας θὰ δώσει τὰ πάντα γιὰ νὰ σταθεῖ στὸ πλευρό σας. Ἂν σὲ έναν κόψουν τὸ ρεῦμα, ἐμεῖς θὰ τὸ κόψουμε σὲ όλους τοὺς ναούς.(!!!!!) Θὰ κάνουμε γάμους μὲ κεριὰ στὰ χέρια καὶ λειτουργίες μὲ δάκρυα στὰ μάτια. Μὲ κανέναν τρόπο δὲν θὰ δεχθοῦμε, τὴ στιγμὴ ποὺ νοικοκυριὰ εἶναι βυθισμένα στὸ σκοτάδι, οἱ ναοὶ νὰ λειτουργοῦν μὲ ἀναμμένους τοὺς πολυελαίους.
Διαβάζοντας αυτό την παράγραφο της εγκυκλίου οφείλω να σας παραδεχτώ αγαπητοί μυ φίλοι πως δάκρυσα από την συγκίνηση που ένιωσα για αυτήν την προσφορά! 
Σκέφτηκα με θλίψη τις δύστυχες νυφούλες να αχνοφαίνονται στο φώς των κεριών και οι καλεσμένες στο γάμο να μην μπορούν να τις θαυμάσουν για να αναφωνήσουν -κούκλα είναι!
Κρίμα δηλαδή  τα πανάκριβα νυφικά, η λεπτεπίλεπτη κουαφύρ και το σπέσιαλ μακιγιάζ τους.
Αλλά και τα βαφτίσια, τα μνημόσυνα και τις κηδείες με το φώς των κεριών;
Σαν ταινία γραν γκινιόλ θα είναι όλα!
Βέβαια για ενίσχυση των οικονομικώς ασθενέστερων δεν γίνεται καμία κουβέντα.
Ήδη σε άλλη εγκύκλιο του προς τους ιεροψάλτες έχει δώσει την απάντηση τόσο προς αυτούς όσο και σε όσους όπως ανέφερε στην αρχή ότι:  ζητοῦν ἀπεγνωσμένα μία παρέμβαση καὶ κάποια συμπαράσταση στὸ οἰκονομικό τους ἀδιέξοδο καὶ δράμα.
Στὴν  Ἐκκλησία  ὅλοι  δίνουμε,  ποτὲ  δὲν  ζητοῦμε, ἀλλὰ αὐτὴ κατὰ τὴν φιλότιμη κρίση της προσφέρει.  
Και βέβαια σε αυτή την εγκύκλιο που απευθύνεται στον στενό εκκλησιαστικό κύκλο της το ύφος είναι το κλασικό του αφέντη δεσπότη προς τους υποτακτικούς του.
Για να μην ξεχνάνε που οφείλουν την θέση τους, τους εξηγεί πως:
 Τὸν ψάλτη δὲν τὸν καθιστᾶ ἱεροψάλτη τὸ πτυχίο του οὔτε τὸ διοριστήριό  του  ἀλλὰ   ἡ  ὑπὸ  τοῦ  ἀρχιερέως χορηγηθεῖσα σὲ αὐτὸν θεία χάρις.(!!!)
Αὐτὸ ἔχει ὡς συνέπεια νὰ ἔχει ἄμεση πνευματικὴ ἐξάρτηση, δηλαδὴ σχέση πνευματικῆς  ὑπακοῆς, μὲ τὸν ἐπίσκοπο.
 Σημαίνει ἐπίσης ὅτι τὸ ἀναλόγιο τοῦ ἀνατίθεται ὑπὸ τοῦ ἐπισκόπου∙ δὲν  τὸ  διεκδικεῖ  οὔτε  μὲ  χρήματα  οὔτε  μὲ  ἄλλα  μέσα  οὔτε  μὲ  δικαστικὲς  ἀπειλὲς  καὶ  ἐκβιασμούς,  ὅπως δυστυχῶς ἐνίοτε συμβαίνει.
Φαίνεται πως οι ταλαίπωροι ιεροψάλτες ζητούν και διεκδικούν κάποια ψιχία από το παγκάρι των εκκλησιών που το νέμονται παπάδες και μητρόπολη  και γι΄ αυτό τον λόγο τους κανοναρχεί λέγοντας:
 Ἀνάλογα  θὰ  ἦταν  ἀνεπίτρεπτη  πνευματικὴ  ἀδικία  οἱ  ἱεροψάλτες  μας  νὰ  καταντήσουν  ἡ  μόνη τάξη ποὺ παίρνει ἀπὸ  τὴν  ᾿Εκκλησία   καὶ  διεκδικεῖ. (πραγματικό δηλαδή κατάντημα!)
 ῾Η συνεισφορά τους συμπορεύεται μὲ τὴν διακονία τῆς ψαλτικῆς.
 Ἡ διακριτικὴ δὲ ἀμοιβή τους προσφέρεται ὄχι ὡς μισθὸς ἀλλὰ ὡς εὐλογία.
Ἡ  ἀμοιβή  σας  δὲν  θέλουμε  νὰ  στηρίζεται  στὸν  νόμο,  στὰ  δικαιώματα  ἢ  τὶς  ὑποχρεώσεις  μας,(!!!!!)  ἀλλὰ  στὸ φιλότιμό  μας  καὶ  στὴν  αἴσθησή  σας  ὅτι  δὲν  ἐργάζεσθε  στὴν  Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὴν διακονεῖτε,  ὅπως  κι  ἐμεῖς.(Βρέ γιατί άραγε αυτό μου θυμίζει λίγο ΚΚΕ και Τυποεκδοτική;)
Δεν ξέρω ποιά είναι τα οικονομικά της Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής  αλλά προφανώς θα είναι πολύ καλύτερα από την μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής  η οποία παίρνει το 36,5% του παγκαριού και «φορολογεί» τις ενορίες για κάθε μυστήριο με περίπου 35% και η οποία  στην σημερινή περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, παρ΄όλα αυτά ,θα δαπανήσει 417.000 ευρώ μόνο για  έργα απαλλοτρίωσης οικοπέδου για να κτίσει νέο ναό!
Αντί λοιπόν η προσφορά του μητροπολίτη Μεσογαίας να είναι το σβήσιμο των πολυελαίων ας διδαχτεί από το φιλανθρωπικό έργο του Αναστασίου της Αλβανίας, που έχω προσωπική αντίληψη της γνήσιας προσφοράς του στους ανθρώπους, και ο οποίος αναλαμβάνει  τα έξοδα της μετακίνησης και διαμονής  τους στην Ελλάδα όταν χρειάζεται .
Γράφω ανθρώπους, γιατί δεν ξεχωρίζει τους χριστιανούς από τους μουσουλμάνους σε αντίθεση με τον Μεσογαίας που δεν μπορεί να αποδεχτεί άλλες  θρησκευτικές πεποιθήσεις στο βιλαέρτι του , πλην της Ορθοδοξίας, και γράφει σε άλλη εγκύκλιο του για τους πιστούς του εγκωμιάζοντας τους :
...ποὺ πρὶν ἀπὸ χρόνια σθεναρά, προκειμένου νὰ προστατεύσουν τὸν τόπο μας ἀπὸ πολιτισμικὴ ἀλλοίωση, ὕψωσαν τὴ φωνή τους καὶ ἔντονα ἀντέδρασαν στὴ δημιουργία ἰσλαμικοῦ τεμένους στὰ ὅρια τῆς Παιανίας,...
Δεν ξέρω αν τα λείψανα του Αγίου Λουκά, από την  Συμφερουπόλη της Κριμαίας που τα περιέφεραν ανά την Ελλάδα ευωδίαζαν, όπως έγραφε γενικώς για όλα τα λείψανα ο μητροπολίτης Μεσογαίας σε εκείνη την ανεκδιήγητη εγκύκλιο του που  αναφέρω στο ποστ  ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ.
 Στην ίδια εγκύκλιο,  θεωρούσε επίσης πως η μετάληψη μπορεί να αντικαταστήσει το εμβόλιο!
 Πάντως ευωδιάζοντα ή όχι τα λείψανα είναι γεγονός  ότι σίγουρα τις μέρες που τα είχαν στην Παιανία το παγκάρι θα μάζεψε αρκετά λεφτά και αφορολόγητα.
Ο τρόπος για να μαζέψουν χρήματα  είναι γνωστός και αποτελεσματικός από αιώνες και όπως γράφει η  Ελληνική Νομαρχία ήδη από το 1806: ..είναι άξιος γέλωτος ενταυτώ και δακρύων. Αυτοί έχουν εν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνοσι, και έπειτα ονοματίζουσιν, άλλα μεν του Αγίου Χαραλάμπους και άλλα του Αγίου Γρηγορίου. Έν ένί λόγω, δεν αφήνουν άγιον, χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλα του.
Απλά σήμερα αντί να τα περιφέρει ένας καλόγερος, επειδή τα έσοδα είναι πολύ περισσότερα, τα συνοδεύει δεκαμελής αντιπροσωπεία της Ουκρανικής Εκκλησίας με επικεφαλής τον  Μητροπολίτη Συμφερουπόλεως και Κριμαίας και τα υποδέχεται ο τοπικός μητροπολίτης.
Πάντως για να είμαι ακριβοδίκαιος στην εγκύκλιο που έβγαλε για την  «Ἔναρξη σχολικοῦ ἔτους 2010-2011» [pdf] λέει απογοητευμένος μερικές αλήθειες.
  Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός. Ἦλθε ὁ ἱερέας, ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν, ἔκανε κάποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατάλοιπο ἄλλων παλαιότερων ἐποχῶν. Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν. Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώσει καὶ μετὰ τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται. Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ συντηροῦμε στὴν οὐσία νὰ ἐξευτελίζουμε κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε εἴτε δὲν θέλουμε εἴτε δὲν σεβόμαστε. Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγιασμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς Ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς Ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσευχηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώρησα, πρῶτον γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν καὶ δὲν θέλησα ὡς Ἐπίσκοπος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερον γιατὶ πρὶν τὸ κάνω ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιήσω.
Είμαι δυστυχώς σίγουρος ότι η κατάργηση του αγιασμού δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον πριν την Δευτέρα Παρουσία που την έχει προβλέψει ο πατέρας Μάξιμος για τις 25 Μαρτίου 2018!


Εδώ ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος δεν κατάφερε απλούστερα πράγματα όπως το να στενέψει τα μανίκια από τα ράσα, τους προσοδοφόρους αγιασμούς θα αφήσουν ;
Στην φωτογραφία αγιασμός αυτοκινήτων!


(Σχετικά με τον αγιασμό των αυτοκινήτων έχω γράψει το χιουμοριστικό ποστ  ΠΩΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ

Τα έντονα γράμματα στις εγκυκλίους είναι δικά μου.